KONTAKT Z PODOPIECZNYM





 


W sytuacji której, mamy do czynienia z osobą terminalnie chorą, zdania typu: "weź się w garść", "przestań o tym myśleć", "nie przejmuj się", "wszystko będzie dobrze" są raczej nie na miejscu i mogą blokować ciężko chorą osobę. 

Darujmy sobie również słowa typu: "musisz", "powinieneś", "zawsze", "nigdy". 

Starajmy się nie pouczać i nie osądzać. 


Lepiej zastąpmy to wszystko otwartością, życzliwością oraz uważnym i aktywnym słuchaniem.

A teraz czynniki, które mogą nam pomóc nawiązać przyjemny kontakt z naszym podopiecznym:

Po pierwsze uważnie słuchaj. Dzięki temu okażesz zaangażowane, zainteresowanie oraz życzliwość. Nie musisz dużo mówić a i tak pomożesz podopiecznemu uporządkować myśli i uczucia, a to już wiele. 
Jeśli czasem zmartwisz się tym, że nie wiesz co powiedzieć czy odpowiedzieć chorej osobie, to pamiętaj, że prawdziwie ważne jest nie to co powiesz, ale to, że jesteś i słuchasz.

Bardzo ważny jest też kontakt wzrokowy.

Nawiązywanie kontaktu jest pierwszym krokiem do budowania więzi. Dobra komunikacja w rozmowach o przysłowiowej pogodzie, o codziennych tematach, może być wstępem do głębszych rozmów, które potrafią przynieść ulgę.

Pamiętaj również aby się nie spieszyć. Przychodź do osoby chorej spokojny. Nie biegaj i nie pędź. Czas który spędzasz z chorym, niech będzie czasem zarezerwowanym i zaklepanym tylko dla niego. 
Pamiętaj, że dla osoby ciężko chorej ważne jest "tu i teraz". Nie ma "zaraz, jutro", bo jutro może nie nadejść.


Staraj się traktować każdego indywidualnie i nie porównuj, bo to nic nie wnosi.


Dawaj tyle ile możesz dać. Nie obiecuj, jeśli nie jesteś czegoś pewien. Robienie fałszywej nadziei jest samo w sobie beznadziejne, a w przypadku osoby cierpiącej z powodu ciężkiej choroby to szczególne okrucieństwo. 


Pamiętaj, że dotyk bardzo wiele znaczy,  nie bój się więc chwycić za rękę czy pogłaskać.


Dziel się własnym doświadczeniem mającym wspólne punkty z przeżyciami rozmówcy. Pomaga to w budowaniu ciepłej i pełnej zaufania relacji. Jednak uważaj, żeby być partnerem w problemie a nie ekspertem który wszystko wie.


Staraj się wykazać empatią czyli zastanów się, co dla osoby mówiącej znaczą sprawy, o których opowiada. Postaraj się wejść w świat drugiej osoby i ją zrozumieć.


 Przy okazji tego posta, życzę Wam jak najwięcej rozmów, które przyniosą radość, zarówno Wam, jak i Waszym podopiecznym.

Kategoria:

Udostępnij:

0 komentarze